Gra na coraz wyższym poziomie rozgrywek jest marzeniem i celem każdej drużyny. Jest to  awans i przynależność do czołówki najlepszych zespołów w grach sportowych.     
Po zwycięstwie w Mistrzostwach Powiatu reprezentacja naszych siatkarzy z klasy V ponownie stanęła do kolejnych rozgrywek. Tym razem czekał ich najtrudniejszy sprawdzian – walka w Finale Strefy Jeleniogórskiej. Turniej ten odbył się dnia 28 marca w Szkole Podstawowej w Smolniku k / Leśnej. Do rywalizacji stanęło 6 drużyn – Mistrzów Powiatów: bolesławieckiego, lubańskiego, lwóweckiego, kamiennogórskiego i zgorzeleckiego. Każdy zespół miał do rozegrania 5 spotkań. Grano „każdy z każdym”. Nasz zespół na 5 rozegranych meczów przegrał dwa – z późniejszymi Mistrzami i Wicemistrzami Strefy – drużynami z Kamiennej Góry (S P nr 1) oraz z Lubawki. Natomiast trzy spotkania wygrał, między innymi z wielokrotnym finalistą mistrzostw strefowych – drużyną ze Smolnika. Także
zespoły ze Lwówka Śląskiego i Pieńska nie dały rady naszym zawodnikom. Reprezentanci naszej szkoły zakończyli ten turniej zajmując wysokie III miejsce.
   Podobnie jak w finale powiatowym tak i tu na strefie, atutem naszej drużyny była mocna i trudna do odbioru zagrywka, dokładne przyjęcia pierwszych piłek oraz kierowanie ich w wolne, wybrane miejsce na połowie przeciwnika. W trudnych, czasem decydujących o dalszej grze chwilach, nasi siatkarze grali spokojnie i odważnie. Jest to też efekt wielu rozegranych wcześniej spotkań z różnymi przeciwnikami, preferującymi różne style gry. Ważne jest wtedy, aby trzymać się konsekwentnie wcześniej ustalonej taktyki i wytrwale do końca prowadzić swoją grę.
Gratulacje za bardzo dobry wynik dla całego zespołu. Czekamy na dalsze sukcesy.   

Aleksander Kłodnicki

  Po udanym starcie w Mistrzostwach Gminy chłopców z klasy V nadszedł czas na dalszy ciąg zmagań w szkolnej lidze siatkarskiej. Jako Mistrzowie Gminy, nasi zawodnicy stanęli do następnego trudnego sprawdzianu swoich umiejętności, a mianowicie do Finału Mistrzostw Powiatu. Turniej ten odbył się w środę 26 marca w sali sportowej naszej szkoły. Brały w nim udział 4 zespoły – z bolesławieckiej „czwórki”, ze Świętoszowa, z Warty Bolesławieckiej i z naszej szkoły. Były to te same drużyny, które rok temu grały razem w takim samym turnieju.
Nasi zawodnicy stanęli w nim do ponownej obrony tytułu – MISTRZÓW POWIATU, jaki zdobyli będąc w klasie IV. Wszystkie zespoły grały „każdy z każdym”. Po dwóch wygranych pierwszych spotkaniach z Wartą i ze Świętoszowem, naszych siatkarzy czekał najtrudniejszy sprawdzian umiejętności – mecz z bolesławiecką „czwórką” o I miejsce. Po pierwszym secie nasi zawodnicy zeszli z parkietu pokonani. W drugim nasza mocniejsza trójka pokonała przeciwnika. W decydującym trzecim – tie – breaku gra toczyła się „punkt za punkt”. Po zmianie stron (8 punkt), nasz zespół zaczął powoli „odchodzić” przeciwnikowi nie dając mu szans na dojście do remisu. Set ten zakończył się wynikiem 15 do 11 dla naszego zespołu.
Nasi młodzi zawodnicy zajęli w całym turnieju – I miejsce i ponownie zdobyli tytuł
MISTRZÓW POWIATU. O zwycięstwie drużyny zadecydowała bardzo trudna i mocna zagrywka, która „odrzucała” od siatki przeciwnika uniemożliwiając mu dokładne przyjęcie
i rozegranie pierwszej piłki, a także precyzyjne przebijanie piłek w wolne miejsca na jego połowie.
Jak dotąd, żadnej naszej drużynie nie udało się osiągnąć takiego sukcesu dwa lata z rzędu.
Nasi chłopcy pokazali, że walka do końca przynosi zawsze oczekiwany efekt i że suma umiejętności wszystkich zawodników składa się na sukces całej drużyny.
Kolejnym startem naszych reprezentantów będą Mistrzostwa Strefy Jeleniogórskiej.
Gratulacje za wielki sukces całej drużynie.

Aleksander Kłodnicki

              Od trzech lat stałym punktem uroczystości powitania wiosny w naszej szkole jest Szkolny Konkurs Recytatorski „W wesołym świecie wierszy Jana Brzechwy”. W trzeciej edycji konkursu swoje zdolności recytatorskie zaprezentowało czternaścioro uczniów klas 0 – VI, zwycięzców etapu klasowego. Po wysłuchaniu wszystkich recytacji jury postanowiło przyznać  trzy tytuły laureata oraz jedno wyróżnienie. Laureatami konkursu zostali: Jakub Horbacz , Natalia Kura oraz Magdalena Liana. Wyróżniono jedną z najmłodszych uczestniczek, uczennicę oddziału przedszkolnego, Aleksandrę Haniszewską.
      Uwagę jury oraz widzów zwróciło bardzo dobre przygotowanie recytatorów – świetne pamięciowe opanowanie tekstu, odpowiednia jego interpretacja oraz właściwy dobór repertuaru. Cieszy również fakt, iż z roku na rok zainteresowanie poezją naszego patrona wśród uczniów jest coraz większe, o czym świadczy rosnąca liczba chętnych do udziału w konkursie.
Katarzyna Matoryn

Wiosna jest tą porą roku, na którą wszyscy z utęsknieniem czekają. Wyczekują jej wszyscy zarówno ludzie, jak i cała przyroda. Jest początkiem ponownego budzenia się do życia
i odradzania na nowo. Jej przyjście napawa każdego wielką nadzieją na przyszłość. Mimo,
że już od jakiegoś czasu czuło się w powietrzu jej obecność, gdyż zima tego roku była krótka i łagodna, cała nasza społeczność szkolna chciała powitać ją u nas uroczyście i na wesoło. Tak więc w dniu 21 marca powitaliśmy wiosnę w naszych szkolnych progach. Na początku odbył się krótki test z wiadomości o wiośnie, który każda klasa zdała należycie. Następnie nasi najmłodsi uczniowie z zapałem rysowali najbardziej znane im symptomy wiosny, zaś klasy starsze – IV, V i VI opisali poprawnie wiosnę słowami. Wszystkim wiadomo, że o tej porze roku należy również zadbać o swoją sprawność fizyczną. Krótkie testy sprawnościowe w wykonaniu przedstawicieli każdej z klas pokazały, że z wiosną wszyscy nasi uczniowie są pod tym względem dobrze przygotowani. I nie chodziło tu o typową rywalizację sportową, ale o wspólną zabawę, gdzie wszyscy startujący byli zwycięzcami, a obecni na sali kibicujący koleżanki i koledzy wspierali ich w tych działaniach. Po wspólnej sportowej zabawie odbył się pokaz mody wiosennej. Stroje symbolizowały wiosnę w formie: zwierząt, drzew i osobie samej Pani Wiosny. Za najciekawsze przebrania zostali wyróżnieni: Julia Mozgwa i Adrian Lech oboje z klasy II oraz Hubert Burdukiewicz z klasy I. Końcowym akcentem tej uroczystości był pokaz kukieł marzanny, wykonanych przez naszych uczniów. Po pokazie wszyscy ze śpiewem wyruszyli na wyznaczone miejsce, gdzie te symbole zimy zostały w obecności wszystkich spalone.
Wracając do szkoły, wiedzieliśmy wszyscy, że wiosna na dobre już u nas zagości.

Aleksander Kłodnicki
 

   Piłka siatkowa jest dyscypliną sportową, gdzie poza umiejętnościami technicznymi zawodników o zwycięstwie decyduje duża odporność psychiczna. Drużyna nie odniesie sukcesu, jeżeli nie podejdzie do spotkania swobodnie i „na luzie”, ale z dobrym przygotowaniem. Brak koncentracji, chwila zawahania, może przesądzić o całym spotkaniu.
I odwrotnie – poprawna technicznie gra każdego zawodnika, pełne współdziałanie całej drużyny, wiara we własne możliwości i swobodna gra najczęściej kończy się wygraniem.
Z takim nastawieniem do poniedziałkowego turnieju podeszli nasi młodzi siatkarze z V klasy. Dnia 10 marca w sali sportowej naszej szkoły rozegrane zostały Mistrzostwa Gminy w mini piłce siatkowej chłopców klas V „trójek”. W spotkaniu tym brały udział trzy drużyny:
z Bożejowic, Kraśnika Dolnego i z naszej szkoły. Każda drużyna rozegrała po dwa spotkania. Nasi zawodnicy wygrali oba swoje mecze. W pierwszym z Bożejowicami, grali początkowo spięci i nerwowi. Dopiero seria skutecznych zagrywek i rozegranie pierwszej piłki tak, żeby przeciwnik nie mógł jej przyjąć, pozwoliły zakończyć ten mecz zwycięstwem. W następnym meczu drużynie z Kraśnika udało się „urwać” nam jednego seta. Ale w drugim i decydującym o zwycięstwie trzecim secie – tie – breaku, nasi zawodnicy z widoczną przewagą wygrali ten mecz i cały turniej. Powtórzyli tym samym sukces z ubiegłego roku, w którym to również wygrali, zajmując I miejsce i tytuł Mistrzów Gminy. Widać, że drużyna nasza uwierzyła w swoje możliwości, przezwyciężyła początkowy kryzys i konsekwentnie szła powoli do zwycięstwa.
Takie podejście do każdego spotkania zawsze daje szansę na wygraną.
Naszych siatkarzy czeka jeszcze start w Mistrzostwach Powiatu. Życzymy im takiego samego podejścia do gry i wygranych w następnych spotkaniach.
Gratulacje dla całej drużyny za zwycięstwo i sportową postawę.  

Aleksander Kłodnicki    

   Wśród wielu działań, jakie mają miejsce w naszej szkole, należą również spotkania
ze znanymi ludźmi. Do takich też między innymi zaliczyć można znanych sportowców.
Dnia 10 marca odwiedził naszą szkołę młody zawodnik, koszykarz znanego klubu męskiej piłki koszykowej z naszego regionu – PGE Turów Zgorzelec – Wojtek Leszczyński.
Szkołę podstawową i gimnazjum kończył w Bolesławcu. Swoją karierę zawodniczą zaczynał we Wrocławiu, w szkole sportowej o profilu piłka koszykowa. Do największych osiągnięć sportowych Wojtka można zaliczyć:
- Srebrny medal Mistrzostw Europy dywizji B w Bośni i Hercegowinie
  w sezonie 2008 / 2009,
- Mistrzostwo Polski juniorów starszych z drużyną WKS Śląsk Wrocław
  w sezonie 2010 / 2011,
- Wicemistrzostwo Polski z drużyną PGE Turów Zgorzelec w sezonie 2012 / 2013.
Młody zawodnik opowiedział wszystkim o początkach swojej kariery zawodniczej, swoich wygranych jak i przegranych meczach. W następnej części spotkania dał pokaz swoich koszykarskich umiejętności. Rozegrał krótki mecz przeciwko dwóm zawodnikom. Była jeszcze prezentacja efektownych wsadów do kosza. Poza umiejętnościami technicznymi, młody koszykarz przekazał naszym uczniom rady, jak pokonać obawę, przełamywać swoje słabości w czasie toczącej się walki sportowej. Ważne jest wtedy, aby nie poddać się na samym początku, ale próbować zmobilizować się w każdym działaniu i w całym spotkaniu. Już samo takie zachowanie jest zwycięstwem nad najtrudniejszym przeciwnikiem – nad sobą samym. Miejmy nadzieję, że rady te na trwale zapadną naszym uczniom w pamięci. Po krótkim, lecz ciekawym spotkaniu były pamiątkowe autografy ze zdjęciem tego bardzo sympatycznego, młodego człowieka.
Dziękujemy Wojtku za ciekawą i pouczającą wizytę w naszej szkole.
Życzymy powodzenia i sportowych sukcesów na koszykarskich parkietach.

Aleksander Kłodnicki 

8 lutego 2014 roku odbyło się uroczyste podsumowanie „Roku Turystycznego 2013” Oddziału PTSM w Bolesławcu. Dla turystów- uczniów naszej szkoły zakończył się on wielkim sukcesem. Udało nam się wywalczyć II miejsce w rywalizacji końcowej o Puchar Szkół w Turystyce. Brało w niej udział 16 szkół (podstawowe, gimnazjalne i ponadgimnazjalne). Uczestniczyliśmy w 6 imprezach turystycznych organizowanych przez PTSM, w tym dwóch wycieczkach dwudniowych. Łącznie wzięły udział w tych wędrówkach 93 osoby z klas IV-VI. Nasze dokonania to:

- II m. i srebrny medal Bartka Pytlińskiego w Biegu o Nagrodę Kasztelana podczas Nocnego Rajdu na Grodziec,

- IV m. Bartka Pytlińskiego, V m. Jasia Izdebskiego i VI m. Marceliny Czuchraj w Konkursie Krajoznawczo- Przyrodniczym podczas X Złazu Oddziału PTSM,

- odznaki Turysta Przyrodnik dla: Marceliny Czuchraj, Karoliny Mech, Aleksandry Ligiżyńskiej i Jana Izdebskiego,

- IV m. Aleksandry Ligiżyńskiej, V m. Karoliny Mech, VI m. Marceliny Czuchraj w rywalizacji końcowej konkursu „Junior Roku 2013”.

Tradycyjnie podsumowanie Roku Turystycznego odbywa się podczas wycieczki. W tym roku był to wyjazd do Jeleniej Góry. Zwiedziliśmy bardzo nowoczesne, po rozbudowie i renowacji  Muzeum Regionalne i przeszliśmy ścieżką przyrodniczo- historyczną Wzgórze Kościuszki. To właśnie na jednym z punktów ścieżki, przy przekroju geologicznym przez Sudety, odbyło się uroczyste wręczenie dyplomów i odznak. Mamy nadzieję, że przyszły rok przyniesie równie ciekawe wycieczki i wiele sukcesów.

Opiekun Szkolnego Koła PTSM- Elżbieta Czyżowicz

   Zabawy zwane karnawałowymi znane były od wieków. Bawiono się zawsze i wszędzie hucznie i wesoło. Okres tych zabaw trwa od Nowego Roku lub święta Trzech Króli aż do środy popielcowej.
Nazwa pochodzi od łacińsko-włoskiego słowa "carnavale", co w Polsce przetłumaczono "mięsopust", czyli rozstanie z mięsem.
   W średniowieczu z obchodów karnawałowych słynęła przede wszystkim Wenecja, ale bale tego typu odbywały się praktycznie w całej Europie.  
   Również w Polsce tradycja zabaw karnawałowych przetrwała do naszych czasów, gdzie co roku wszyscy na dużych i małych balach przywdziewają różnorakie stroje i maski, bawiąc się wspólnie.
   Podobnie było i w naszej szkole w dniu 31 stycznia 2014 r., gdzie wszyscy uczniowie z niecierpliwością oczekiwali rozpoczęcia zabawy karnawałowej. W tym dniu sala sportowa naszej szkoły gościła „karnawałowych przebierańców”. Większość uczniów przybyła na nią,  zgodnie z tradycją w ciekawych, fantazyjnych maskach i odpowiednio do nich dobranych strojach. Byli więc tam: clowni, piraci, Indianie, tancerki flamenco, był dzielny łucznik Robin Hood i postaci z bajek oraz z współczesności.
Na początku zabawy najmłodsi uczniowie z klas „0”, I, II i III pokazali wspólny klasowy „taniec gąsienicy”, gdzie każdy zespół w równym rytmie i w takt muzyki poruszał się jak jedno. Dalej tańczono w parach i solo, gdzie każdy z tancerzy starał się pokazać jak najwięcej ze swoich umiejętności. Podobnie było podczas „tańca kotylionowego”, gdzie losowo kojarzono pary do wspólnego tańca. Nagrodą dla tancerzy były gromkie brawa od zebranych. Brawami również nagrodzono wyróżnionych w konkursie na najciekawszą i najładniejszą maskę i strój karnawałowy.
Lecz wszystko, co dobre i przyjemne szybko się kończy. Czas zabawy powoli dobiegł końca. Wszyscy jej uczestnicy pełni niezapomnianych wrażeń i miłych wspomnień udali się do swoich domów, by za rok znów przybyć na wspólny bal karnawałowy.

Aleksander Kłodnicki

Jak wynika z przeprowadzonych niedawno badań opinii publicznej – babcia i dziadek są tymi osobami, które dają nam poczucie, że jesteśmy kochani. Chyba więc właśnie dlatego ich święto jest jednym z najważniejszych w kalendarzu wnuków w każdym wieku, a szczególnie istotne jest dla wnuków najmłodszych.

Również w naszej szkole jest to jedna z największych uroczystości, gromadząca niezwykle liczną widownię.

Kiedy jednak dzień 21 stycznia powitał nas śniegiem i „ślizgawką” na drogach, obawialiśmy się, że to nagłe pogorszenie pogody odbierze wielu z zaproszonych gości chęć do przyjazdu.

Na szczęście – nie zawiedli i tym razem, czym ogromnie uszczęśliwili niecierpliwie i nerwowo wyczekujące wnuczęta. Sala Domu Ludowego w Żeliszowie po raz kolejny pękała w szwach.

Jak co roku dziadkowie podziwiali przygotowane specjalnie dla nich popisy sceniczne prezentowane kolejno przez uczniów klas 0 – III.

Niezwykle żywą reakcję wywołał oczywiście występ najmłodszych artystów, których imponująco długi występ wielokrotnie przerywany był hucznymi oklaskami.

Pięknie wystąpiły też pierwszaki popisując się zarówno w grupie, jak i indywidualnie, w wierszach i piosence.

Klasa II przygotowała żywą, rytmiczną piosenkę, samodzielnie napisane, rymowane życzenia i krótki popis muzyczny w postaci wspólnie odegranego na cymbałkach „Sto lat”

Najstarsi, czyli klasa III, wystawili krótki spektakl o tym, o szybkości przemijania i konieczności dobrego kontaktu między wnukami, a dziadkami. Trzecioklasiści przygotowali również gromko wygłoszone życzenie dla wszystkich babć i dziadków.

Drugą część spotkania wypełnił poczęstunek przygotowany przez niezawodne jak zwykle mamy. Ważną częścią wspólnego spędzenia czasu było też wykonanie pamiątkowego serduszka z magnesem, do przyczepienia na przykład na lodówkę. Serce symbolizujące gorące uczucia mamy nadzieję stało się miłą pamiątką tego niezwykle udanego spotkania.

Joanna Sawicka

      We wtorek, 21 stycznia,  mieliśmy okazję uczestniczyć w kolejnej audycji muzycznej w wykonaniu muzyków Filharmonii Dolnośląskiej z Jeleniej Góry.  W związku z trwającym karnawałem muzycy zabrali nas w podróż do Wiednia, miasta słynącego    z odbywających się wspaniałych balów przy muzyce  austriackich kompozytorów.  Wysłuchaliśmy utworu Wolfganga Amadeusza Mozarta „Eine kleine Nachtmusik”  oraz pięknego walca „Nad pięknym modrym Dunajem” Johanna Straussa syna i „Marsza Radetzky'ego” Johanna Straussa ojca.                                                                                                                                   

    Po drodze do Wiednia prowadzący audycję zabrał nas do Francji. Pani Karolina z dziećmi odtańczyła kankana ku uciesze całej widowni. Kankan to francuski taniec z 2 połowy XIX wieku.

    W przerwie na naprawę zerwanej struny skrzypiec, prowadzący zaśpiewał nam utwór, którym kiedyś zasłynął polski śpiewak Jan Kiepura pt. „Brunetki, blondynki”. Kiepura był częstym gościem wiedeńskich scen. Jak zwykle spotkanie z muzyką „ na żywo” było ciekawym przeżyciem dla wszystkich. Czekamy na nową muzyczną podróż w czasie.

Mariola Tyc

   Tenis stołowy jest dyscypliną wymagającą od grających w nią zawodników dużej sprawności fizycznej. Szybko zmieniające się akcje sprawiają, że grający muszą odznaczać się dużą zwinnością, szybkością i koordynacją ruchową. Potrzebny też jest w tym spokój, opanowanie i koncentracja w każdej akcji – tzw. „chłodna głowa”.
Dzięki tym umiejętnościom każdego gracza jest to bardzo widowiskowa i wciągająca gra.
Dnia 14 I 2014 r. Szkoła Podstawowa w Trzebienia była gospodarzem Mistrzostw Gminy
w tenisie stołowym w kategorii dziewcząt i chłopców. Naszą szkołę reprezentowali dwaj młodzi zawodnicy z klasy V – Michał Ambroży i Staszek Lasak, którzy podczas zawodów wykazali się wyżej wymienionymi umiejętnościami. W rozgrywanym turnieju zajęli wysokie
II miejsce. W całym spotkaniu uczestniczyło 6 drużyn ze szkół naszej Gminy. Grano „każdy z każdym” do dwóch wygranych setów do 11 punktów.
Nasi chłopcy w pięciu rozegranych meczach ulegli tylko dwóm zespołom – zawodnikom
z Kruszyna i gospodarzom, późniejszym mistrzom – drużynie z Trzebienia.
Do każdego spotkania przystępowali mocno skoncentrowani i kontrolowali wynik każdego seta. Dzięki temu uwierzyli, że mogą wygrać.
Życzymy wszystkim naszym zawodnikom startującym w szkolnych rozgrywkach sportowych takiej aktywnej, sportowej i dojrzałej postawy.  
Gratulacje dla Michała i Staszka.

Aleksander Kłodnicki

   Okres świąt Bożego Narodzenia to czas, który jednoczy ludzi. To dni, podczas których
z nadzieją patrzymy w przyszłość, staramy się czuć jak jedna wielka rodzina zasiadająca
do wspólnego stołu. W tych dniach zapominamy o wzajemnych urazach, wzajemnie podajemy sobie z uśmiechem dłoń.
   Taka atmosfera panowała dnia 20 grudnia 2013 roku w Domu Ludowym podczas wspólnego wigilijnego spotkania całej naszej szkolnej społeczności. Gdy wszyscy zajęli
w sali swoje miejsca, przewodnicząca Samorządu Uczniowskiego – Marcelina Czuchraj zaprosiła zebranych do obejrzenia przedstawienia jasełkowego w wykonaniu uczniów naszej szkoły. Z dużym zaangażowaniem nasi młodzi artyści zademonstrowali obecnym historię narodzin Zbawiciela w ówczesnych czasach. Po przedstawieniu jasełek,
Dyrektor szkoły – Arkadiusz Kruszelnicki złożył wszystkim zebranym życzenia świąteczne
i noworoczne. Następnie opiekun Samorządu Uczniowskiego – Aleksander Kłodnicki ogłosił wyniki konkursu na najciekawiej i najładniej wykonany stroik bożonarodzeniowy. Po czym wszyscy złożyli sobie życzenia świąteczne i noworoczne, a następnie wspólnie zasiedli
do stołów i wspólnej Wigilii.
   Rozpoczął się czas świętowania…



Aleksander Kłodnicki 

               Dnia 12 grudnia 2013 roku uczniowie klas IV-VI naszej szkoły uczestniczyli w niecodziennej lekcji historii, którą przeprowadzili członkowie grupy rekonstrukcyjnej z Legnicy. Dzięki nim przenieśliśmy się w czasy napoleońskie. Realizm tamtych czasów podkreślały adekwatne stroje , rekwizyty i scenografia.  Opowieści „ żołnierzy -  francuskiego i pruskiego” przerywane były scenkami odgrywanymi przez dzieci. Mały Bonaparte (Jaś Izdebski) wydawał rozkazy swojej armii, kilkoro „żołnierzy pruskich” przeszlo prawdziwą wojskową musztrę, a brak subordynacji jeden z uczestników - Kuba Biliński -  przypłacił wysiłkiem fizycznym (bieganie z trzymanym nad głową muszkietem). Co niektórzy trafili nawet do niewoli. Duże zainteresowanie wzbudziły pokazy fechtunku. Wybrani uczniowie mogli sprawdzić swoje umiejętności we władaniu szablą. Okazało się to wcale niełatwe.

               Nasze dzieci poznały nie tylko historię wojen napoleońskich, ale także dowiedziały się wielu ciekawostek związanych z tym okresem, np. o wynalezieniu konserw, obserwacji pola bitwy z balonu, skonstruowaniu pierwszej łodzi podwodnej. Dzięki cesarzowi Francuzów  wprowadzono jednolity system miar i wag, ruch prawostronny oraz bezpłatną edukację.

               Tę niezwykłą lekcję historii zakończyło oglądanie przywiezionych rekwizytów, m.in. mundurów, muszkietów, pistoletów i szabel, oraz wspólne zdjęcie z przybyszami z dawnej epoki.

               Spotkanie to bardzo nam się podobało, toteż czekamy na kolejne, tym razem z rycerzami ze średniowiecza.

                                                                                                                          Grażyna Ott,  Elżbieta Czyżowicz                                                                                                                                                   

               Andrzejkowy magiczny wieczór niektórzy spędzają na salach balowych, inni wróżą sobie na tak zwanych domówkach, natomiast uczniowie naszej szkoły wraz z kolegami i koleżankami z zaprzyjaźnionej SP nr 4 w Bolesławcu postanowili spędzić go po raz X na dwudniowej wycieczce. Tym razem w programie naszego wyjazdu była Oleśnica, Krośnice oraz Milicz i jego okolice.

               Sobotnie popołudnie spędziliśmy w jednym z ładniejszych miast Dolnego Śląska, czyli Oleśnicy. Po przejściu Bramy Wrocławskiej naszym oczom ukazał się wspaniały zamek książąt oleśnickich. Słuchając opowieści przewodnika, podziwialiśmy renesansową architekturę budowli, m. In.: scrafitti na fasadzie obiektu, wykusze czy charakterystyczne okna i kopułę. Mieliśmy też okazję wejść na dziedziniec zamkowy, aby obejrzeć krużganki i różnorodne elementy dekoracyjne przypominające nam zwiedzany wcześniej zamek  w Brzegu. Oleśnica może również pochwalić się pięknymi kościołami- katolickim i prawosławnym. Nie dane nam było obejrzeć je dokładnie, ale sam ich widok wzbudził nasz zachwyt. Po uczcie duchowej nadszedł czas na ucztę dla ciała. Po pysznym obiedzie zaserwowanym przez prawdziwych i zarazem przemiłych tureckich kucharzy udaliśmy się do Domu Lodów na iście królewski deser. Najedzeni do syta (istna rozpusta!) ledwo doszliśmy do autobusu, aby  dotrzeć na nocleg w schronisku w Krośnicach.

               Będąc na miejscu, okazało się, że czeka na nas jeszcze jedna atrakcja- zwiedzanie Galerii Ziemi. Wszystkich zadziwiła duża ilość i różnorodność zgromadzonych minerałów i skamieniałości. Właściciel z wielką pasją opowiadał nam o zgromadzonych przez siebie zbiorach, pokazał nam technikę szlifowania kamieni półszlachetnych i obdarował każdego z nas drobnym upominkiem w postaci górskiego kryształu.

               Po powrocie do schroniska nastąpił czas gorączkowych przygotowań do wieczornej imprezy. Głośna muzyka, szybkie rytmy i nastrojowa atmosfera zachęcała do wspólnej zabawy. Po nieprzespanej nocy pożegnaliśmy Krośnice i ruszyliśmy do Milicza. Pierwszym miejscem które odwiedziliśmy tego dnia był Rezerwat Stawy Milickie. Obejmuje on największy w Europie rezerwat ornitologiczny, dlatego też przespacerowaliśmy się jedynie po kompleksie Stawno. Ze względu na porę roku nie udało nam się zobaczyć wszystkich jego mieszkańców. W okresie wiosny i lata przebywa tu tysiące różnorodnych ptaków, które można podglądać z przygotowanych czatowni i wież obserwacyjnych.

               Następnym punktem naszej wycieczki było zwiedzanie Zespołu Pałacowo- Parkowego w Miliczu. Idąc ścieżką dydaktyczną, obejrzeliśmy  ruiny zamku książęcego oraz pałac klasycystyczny, a w parku w stylu angielskim rozpoznawaliśmy drzewa, głównie iglaste. Ciekawostką tego miejsca jest pomnik przyrody- dąb szypułkowy, którego obwód zmierzyliśmy (722cm). Poznaliśmy też sposoby pomiaru wysokości drzewa bez specjalistycznego sprzętu.

               Po kilkugodzinnym spacerze odpoczęliśmy w restauracji przy sutym i smacznym obiedzie, nabierając sił do powrotnej drogi do domu.

               Wycieczka bardzo nam się podobała , wróciliśmy z niej pełni wrażeń i z przekonaniem, że andrzejki można spędzić w bardzo ciekawy sposób, poznając niezwykłe miejsca naszego regionu.

                                                                                                                      Grażyna Ott, Elżbieta Czyżowicz

Dnia 14 listopada 2013 roku w Domu Ludowym w Żeliszowie dzieci przedszkolne oraz uczniowie klas I-III uczestniczyły w spotkaniu autorskim Olgi i Janusza Baszczak z Wrocławia. Ilustratorzy  książek dla dzieci i młodzieży oraz podręczników szkolnych  ciekawie opowiedzieli o swoim zawodzie. Słuchacze wśród prezentowanych książek rozpoznali kilka znanych im pozycji tj. „365 bajek na dobranoc. Księżyc opowiada...”

,M. Kownacka „Najpiękniejsze wiersze dla dzieci”. Dzieci poznały tajniki pracy ilustratora i oglądały projekty ilustracji, w których wykorzystano techniki tradycyjne, jak i grafikę komputerową. Poznały kolejne etapy pracy- szkic, kontur, wypełnienie kolorem oraz uzupełnienie tła. Maluchy włączały się żywo w rozmowę oraz z zaciekawieniem podglądały kunszt malarski, z jakim ilustrator tworzył rysunek. Uczyły się rysowania postaci kota w pozycji siedzącej na wprost i stojącej bokiem. Spotkanie zakończyło się pracą twórczą dzieci, które na pięknych, kolorowo oprawionych tekturkach tworzyły własne ilustracje.

   W piątkowe przedpołudnie odczuwało się w naszej szkole duże napięcie i oczekiwanie. Zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami miał do nas zawitać długo wyczekiwany gość. Wszyscy niecierpliwie oczekiwali na to spotkanie. O ustalonej godzinie wszyscy zeszli do sali sportowej i zauważyli, że w fotelu śpi … Mikołaj, który przyjechał wcześnie rano bardzo zmęczony i zasnął, oczekując na dzieci. Obok niego leżał worek z prezentami. Nagle wpadli do sali dwaj rozbójnicy i zabrali worek. Znajdujący się w sali zatrwożyli się. Co będzie dalej? Skąd Mikołaj weźmie prezenty dla dzieci? Lecz strach szybko minął, zaczęto zastanawiać się, jak można by uratować tę sytuację. Zawołano po pomoc. Wnet zjawili się dwaj detektywi, którzy obiecali, że znajdą worek i prezenty. Wszyscy uczniowie liczyli na jego odszukanie i przygotowywali na tę chwilę niespodziankę w postaci prac plastycznych, aby obdarować Mikołaja, gdy ten się obudzi. Wtedy to przyszła radosna wiadomość od detektywów o odnalezionym worku z prezentami. Odebrali go rozbójnikom i w tajemnicy przed Mikołajem chcąc mu pomóc, roznieśli paczki po wszystkich klasach. Po tej radosnej wiadomości wszyscy uczniowie głośnym zawołaniem obudzili Mikołaja, który obudziwszy się ze snu bardzo się ucieszył ze spotkania z dziećmi z naszej szkoły. Każda klasa ofiarowała gościowi podarunek w postaci pracy plastycznej. Prace te zgodnie z wolą Mikołaja pozostaną w naszej szkole, jako pamiątka wspólnego spotkania

w tym dniu.

Aleksander Kłodnicki

   Tradycja obchodów tzw. „andrzejek” znana jest od wieków. W tym dniu młodzi ludzie spotykali się, bawiąc się wspólnie. Podczas długich, jesiennych spotkań tańczono
i próbowano odgadnąć swoją przyszłość, wróżąc sobie wzajemnie, zgodnie ludowym
przysłowiem: ” Dziś cień wosku ci ukaże, co ci życie niesie w darze”.
   Tradycja andrzejek udzieliła się również wszystkim uczestnikom zabawy, która odbyła się w sali sportowej naszej szkoły dnia 28 listopada. W tym dniu Samorząd Uczniowski zorganizował zabawę andrzejkową dla naszej szkolnej społeczności. Większość przybyła
na zabawę w ciekawych, nietypowych strojach wzbudzając zainteresowanie wszystkich obecnych. Bawiono się wspólnie, a atmosfery tajemniczości andrzejkowej chwili, dopełniały licznie odwiedzane „stanowiska wróżbiarskie”, przy których każdy mógł dowiedzieć się
o swoim przyszłym losie. W przerwach między tańcami odbyły się konkursy promujące talenty uczestników imprezy. Były więc tańce, śpiewy i scenka dialogowa. Każdy uczestnik otrzymywał gromkie brawa za odwagę i pokaz swoich umiejętności. Na wyróżnienie zasłużyli Jakub Horbacz za występ break-dancea i Ola Ligiżyńska za prezentację wokalną. Dopełnieniem pokazu był występ Szymona Sołowieja i Michała Urbańskiego w zabawnej scenie kabaretowej. Nie zabrakło także promocji swoich ciekawych strojów podczas wspólnej prezentacji przed widownią.
   W takiej atmosferze wesołości zabawa andrzejkowa dobiegła końca. Wracając do domu każdy zadawał sobie pytanie czy wróżba, jaką mu przepowiedziano się spełni i kiedy?  

Aleksander Kłodnicki

         Dnia 18 listopada 2013 roku dzieci przedszkolne były na pierwszej wspólnej wycieczce wyjazdowej. Wraz z grupką rodziców zwiedziły fabrykę bombek „Vitbis”. Pobyt w Złotoryi rozpoczął się śniadaniem na powietrzu. Po nim świetną zabawą dla wszystkich był udział w warsztatach plastycznych, polegających na własnoręcznym ozdabianiu i malowaniu bombek. W prace bardzo aktywnie włączyli się również rodzice, wspierając swoje pociechy w twórczym działaniu. Następnie dzieci poznały wszystkie fazy powstawania bombek.

Przed wejściem na halę przewodnik krótko opowiedziała o zakładzie i o pracy na dmuchalni, gdzie po nagrzaniu szklanej rurki, poprzez dmuchanie w nią, powstają znane im kształty. Wykorzystywane są tam także metalowe formy do produkcji przeróżnych kształtów: owoców, orzechów, instrumentów muzycznych, postaci zwierzątek, cukierków, samochodów, bałwanków itp. Następnie dzieci przeszły do "srebrzalni". Tam zobaczyły, jak po ostudzeniu przeźroczyste szkło jest zasrebrzone w środku. Natomiast w maczalni farbuje się je na jednolity kolor i suszy w specjalnych maszynach. Krótkie przejście przez lakiernię i wreszcie wizyta w dekoratorni, gdzie powstają malowane ręcznie dzieła. Tu pracownicy przy użyciu pędzelków maczanych w tęczowej palecie barw, ozdabiali te cudne kształtem bombki i posypywali je brokatem. Wystawiono tu na ścianach wiele wykonanych przez lata bombek. Zgromadzono chyba najpiękniejsze powstałe egzemplarze. Ostatnia hala to pakownia, gdzie  ozdoby choinkowe są dokładnie sprawdzane i pakowane do różnych pojemników i pudełek. Stąd jadą do sklepów w całej Polsce i Europie. Mali podróżnicy na koniec odwiedzili sklep firmowy i zrobili zakupy. Każdy uczestnik otrzymał pamiątkową bombkę – serduszko z własnym imieniem. Przy wyjściu czekało już pełne pudło ozdabianych przez nich bombek. Zmęczone ale szczęśliwe dzieci wróciły do szkoły, by z radością pokazywać własne wytwory i od razu planować następny wyjazd.

Renata Gogulska

Historia, jak twierdził Cyceron jest nauczycielką życia. Znając historię lepiej rozumiemy współczesność i swoje w niej miejsce. Te ogólnie znane i akceptowane prawdy powinny więc sprawiać, że większość dzieci chętnie poznaje dzieje swojego kraju czy regionu. Jednak nauczanie historii – o czym wiedzą nauczyciele – nie jest łatwe w czasach, gdy większość dzieci woli wpatrywać się w przyszłość oczekując wciąż nowych zmian w szybko rozwijającym się świecie.

Uroczyście obchodzone w całym kraju Narodowe Święto Niepodległości jest rzadką okazją, by o naszej skomplikowanej, tragicznej, ale i chwalebnej historii przypominać nie tylko najmłodszym obywatelom Rzeczpospolitej.

Taki właśnie cel przyświecał organizatorom uroczystej akademii rocznicowej, którą przygotowali nauczyciele i uczniowie Szkoły Podstawowej im. Jana Brzechwy w Żeliszowie.

W dniu 13 XI świąteczne spotkanie odbyło się dwukrotnie. Pierwsze – w godzinach nauki szkolnej – koleżanki  i koledzy obejrzeli młodych aktorów z klas II, V i VI. Widzowie poznali dzieje polskiego godła ilustrowane poezją, muzyką i multimedialną prezentacją. Przedstawienie miało formułę rozmowy młodszych, ciekawskich uczniów ze starszymi kolegami, tłumaczącymi im skomplikowane przemiany wizerunku naszego narodowego symbolu. Jednym z przerywników i dodatkowych „bonusów” dla publiczności były, wręczone im w trakcie spektaklu, kartki z malowankami przedstawiającymi godło z różnych okresów historii. Dzieci poznały jego wygląd znany z denara Chrobrego, herbu Rzeczpospolitej Obojga Narodów, z czasów wojen napoleońskich, okresu powstań narodowych i wreszcie – godło współczesne. Kolejnym nietypowym dla takich okazji elementem był mini-konkurs na ułożenie godła z puzzli dopasowanych poziomem trudności do uczestników wyłonionych z klas od 0 do VI.

Spotkanie popołudniowe skierowane było do widzów dorosłych. Na nasze zaproszenie odpowiedzieli licznie zgromadzeni rodzice uczniów, przedstawiciele władz samorządowych w osobach Pana Ryszarda Kaprawego, Pana Edwarda Zatylnego, Pani Olgi Burdyny, Pani Barbary Majeckiej- dyrektora Gminnego Zakładu Obsługi Szkół w Bolesławcu;

proboszcz miejscowej parafii, ksiądz Romuald Glapa, członkowie stowarzyszenia „Żeliszowski Potok”, absolwenci naszej szkoły oraz członkowie ich rodzin.

Uroczysty, refleksyjny nastrój wieczornicy budowały zapalone na stolikach świece oraz punktowo rozświetlone reflektory. Powagę chwili podkreśliło też wprowadzenie sztandaru szkoły ora wspólne odśpiewanie hymnu państwowego. Później goście obejrzeli specjalnie przygotowaną prezentację ze wspomnieniem z wizyty na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie oraz pokaz zdjęć pokazujących piękno tutejszej, „żeliszowskiej” małej ojczyzny. Następnie, po raz drugi tego dnia zaprezentowali się uczniowie wzruszająco edukując tym razem swoich rodziców i dziadków w zakresie dziejów naszej ojczyzny.

Długie, gromkie brawa oraz bardzo przychylne komentarze po zakończeniu spektaklu były najlepszą nagrodą dla młodych aktorów oraz ich opiekunów. Wobec tego  już teraz zastanawiamy się, jak uczcimy święto w przyszłym roku.

Joanna Sawicka

18 października uczestniczyliśmy w wycieczce do Pławnej Dolnej( klasy I, II i III ), gdzie zwiedzaliśmy Zamek Legend  Śląskich.
Zamek wymyślił i zaprojektował z myślą  dzieciach znany w Polsce malarz, scenograf, twórca plakatów Dariusz Miliński. Jest to niezwykłe miejsce, pełne rzeźb, ciekawych przedmiotów, postaci
z bajek, gdzie zwiedzający mają okazję poznać najpopularniejsze legendy związane z Dolnym Śląskiem.
Po obejrzeniu terenu wokół budynku, weszliśmy do zamku. Zobaczyliśmy długi, ciemny korytarz,
w którym po zamknięciu drzwi rozpoczęło się przedstawienie. Kolorowe reflektory oświetlały kolejne kukły, będące postaciami w scenkach przedstawiających różne legendy śląskie. Treść legend płynęła
 z głośników, a lalki poruszane za pomocą sznurków przez animatora, naśladowały to, co opowiadał narrator. Niektóre opowieści były śmieszne, inne straszne. Występowały w nich księżniczki, książęta, prości ludzie, zwierzęta, ale też potwory, upiory i demony.
Kolejnym punktem programu wycieczki były zajęcia warsztatowe. Mogliśmy zobaczyć, jak dawniej odbywał się druk książek, własnoręcznie wykonaliśmy odbitki metodą litografii, ulepiliśmy gliniane kubki, przyjrzeliśmy się z bliska pracy kowala.
Następną atrakcją miało być zwiedzanie palisadowego grodu umiejscowionego po drugiej stronie ulicy, jednak padający deszcz i zimno zniechęciły nas do dalszej zabawy. Mimo tego nie opuścił nas dobry humor, a poprawiała go perspektywa zabaw w rycerzy i damy dworu z użyciem odpowiednich rekwizytów – łuków, mieczy i tarcz,  zakupionych jako pamiątki z wycieczki.

                                                                                                                                                                            Katarzyna Matoryn