Brzechwa Jan, właściwie J. Lesman, ur. 15 VIII 1898r. w Żmerynce na Ukrainie, zm. 2 VII 1966r. w Warszawie. Poeta, satyryk, tłumacz, publicysta. Pierwszy tom wierszy dla dzieci wydał w 1937r. W 1955 otrzymał nagrodę miasta Warszawy za całokształt twórczości, a w 1956r. - nagrodę Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci i młodzieży, w 1965 - nagrodę Ministra Kultury i Sztuki I stopnia za całokształt twórczości.

Poeta jest twórcą znakomitych wierszy dla dzieci, przede wszystkim utrzymanych w stylu satyryczno - żartobliwym, ale także poetyckich opowieści baśniowych. Odświeżył i przekształcił tradycyjne formy utworów dla dzieci - bajkę zwierzęcą i powiastkę, wprowadzając do nich elementy satyry i groteski, urozmaicając je grą słów, opartą na zaskakującym skojarzeniu, paradoksie i nonsensie. Niemal wszystkie utwory wydane pojedynczo powtarzają się w wydaniach zbiorowych np. „Brzechwa dzieciom”, „Bajki
i baśnie”, „Sto bajek”. Znane są również motywy baśniowe przekształcone w sposób humorystyczny i przystępną formę wierszową np. „Na wyspach Bergamutach”, „Od baśni do baśni”, „Akademia pana Kleksa”. Bohaterowie ci zwiedzają wraz z panem Kleksem różne baśniowe królestwa, podróżują lądem, powietrzem, zwiedzają głębiny morza. Baśń przerobiona została na widowisko teatralne – „Bajki Samograjki” - zbiór powszechnie znanych, tradycyjnych baśni napisanych wierszem przez Brzechwę
i wzbogaconych muzyką przez M. Janicza („Czerwony Kapturek”, „Kot w butach”, „Kopciuszek”) i S. Kisielewskiego („Jaś i Małgosia”). Śpiewane baśnie mogą być nie tylko lekturą dla młodszych dzieci, ale i umuzykalniającą zabawą.